حمل و نقل عمومی در استانبول از بخشهای مختلفی تشکیل میشود. هر چه باشد، استانبول مهمترین شهر ترکیه به شمار میرود و برای جابهجایی توریستها داخل شهر میبایست بهای زیادی به حمل و نقل عمومی در استانبول داده شود.
استانبول شهری بسیار بزرگ بوده و به دو قسمت اروپایی و آسیایی تقسیم میشود. در واقع تنگه بسفر را باید حائلی بین دو نیمه استانبول دانست، شهری که مساحت آن حدود ۵۵۰۰ کیلومتر مربع است. این میزان را باید با مساحت ۷۳۰ کیلومتر مربعی تهران مقایسه کرد! در نتیجه سیستم حمل و نقل عمومی در استانبول باید بسیار پیشرفته و پیچیده باشد، در غیر این صورت جوابگوی نیاز توریستها برای جابهجایی در قسمتهای مختلف شهر نخواهد بود.
حمل و نقل عمومی در استانبول
ابتدا در نظر داشته باشید مرکز شهر استانبول میدان تکسیم محسوب میشود. اگرچه سیستم حمل و نقل عمومی در استانبول قوی بوده و جابهجایی بین قسمتهای مختلف شهر کار دشواری نیست، اما با توجه به مساحت بسیار گسترده شهر، در صورتی که محل اقامت شما از مرکز شهر دور باشد، برای رفتن از گوشهای به گوشه دیگر و دیدن مکانهای دیدنی مختلف، هر روز زمان قابل توجهی را فقط در راه تلف خواهید کرد. پس در زمان خرید تور استانبول به موقعیت جغرافیایی آن و مجاورتش با مرکز شهر، میدان تکسیم، توجه کنید. پیشنهاد میکنیم بعد از آشنایی با سیستم حمل و نقل عمومی در استانبول مطلب بررسی سیستم حمل و نقل عمومی بانکوک را نیز مطالعه کنید.
تاکسی
تاکسی همیشه دم دستترین وسیله در سیستم حمل و نقل عمومی به شمار میرود. در استانبول نیز این ماشینها همیشه در دسترس هستند، اما تعرفههای بالایی دارند. با توجه به این هزینه، استفاده از تاکسی تا جای ممکن پیشنهاد نمیشود، مگر این که دسترسی به قسمت مورد نظر از شهر با استفاده از دیگر قسمتهای سیستم حمل و نقل عمومی در استانبول امکانپذیر نباشد. حین سوار شدن به تاکسی، مخصوصا اگر راننده به غیر ترک بودن شما پی برد، حتما از روشن بودن تاکسی متر اطمینان پیدا کنید، در غیر این صورت بعید نیست در نهایت مجبور به پرداخت هزینهای گزاف شوید!
اتوبوس
این قسمت از حمل و نقل عمومی در استانبول به دو بخش عمومی و خصوصی تقسیم میشود. اگرچه در برخی مسیرها و در برخی ساعتهای روز، این اتوبوسها پرازدحام هستند، اما برای رفتن به قسمتهای مختلف شهر با هزینهای کم، بسیار مناسب محسوب میشوند. مخصوصا به منظور بازدید از مکانهای دیدنی شهر بهترین وسیلهها همین اتوبوسهای درون شهری به شمار میروند، چرا که در اطراف تمامی مکانهای دیدنی مهم، یک ایستگاه اتوبوس در نظر گرفته شده است. حین استفاده از اتوبوسهای دولتی میبایست هزینه سفر را با بلیط اعتباری یا یکبار مصرف پرداخت کنید، اما اتوبوسهای خصوصی به صورت نقدی هم کرایه دریافت میکنند.
متروباس
متروباس یکی از جالبترین اجزای سیستم حمل و نقل عمومی در استانبول محسوب میشود. در مسیر در نظر گرفته شده برای عبور این اتوبوسهای قطاری و طویل، ۴۵ ایستگاه وجود دارد. بهتر است پیش از سوار شدن به متروباس استانبول حتما از قبل نقشه آن را تهیه کنید تا بدانید برای رفتن به مکانهای دلخواهتان، دقیقا باید در کدام ایستگاه پیاده شوید.
مترو
متروی زیرزمینی استانبول برای اولین مرتبه در شهر ۱۹۹۲ آغاز به کار کرد. در ابتدا تنها یک خط شامل ۶ ایستگاه بین میدان تکسیم و لونت وجود داشت. امروز متروی این شهر یکی از مهمترین بخشهای سیستم حمل و نقل عمومی در استانبول به شمار رفته و از چندین خط دارای تعداد زیادی ایستگاه تشکیل میشود. بد نیست بدانید ایستگاه مرکزی متروی استانبول در میدان تکسیم قرار دارد.
متروی سبک
برخلاف متروی زیرزمینی عادی، این قسمت تنها از دو خط تشکیل میشود، اما در مقایسه با آن، نزدیک به ۳ سال عمر بیشتری دارد. اولین خط متروی سبک استانبول در سال ۱۹۸۹ میلادی تاسیس شد و مسافران را از آکسارای تا کارتال تپه برد. این خط باز هم توسعه پیدا کرد و در سال ۲۰۰۲ به فرودگاه آتاتورک رسید. در حال حاضر تعداد ایستگاههای اولین خط متروی سبک شهر ۱۸ مورد است. دومین خط در سال ۲۰۰۷ بین ایدرنه کاپه و مسجیدی سلام به راه افتاد. دومین خط از ۲۲ ایستگاه تشکیل میشود.
قطار کابلی
استانبول دو خط ریل زیرزمینی نیز داشته و رفت و آمد درون شهری از طریق آنها امکانپذیر است. از لحاظ قدمت میتوان آن را دومین قطار شهری زیرزمینی دنیا دانست. در سرتاسر قاره اروپا، این اولین قطار شهری زیرزمینی به شمار میرود. حتی اگر رفت و آمد با استفاده از دیگر وسایل برایتان آسودهتر، سریعتر و به صرفهتر است، بد نیست حداقل برای تفریح نیز سری به سیستم قطار شهری زیرزمینی استانبول بزنید.
تراموا
تاسیس تراموای استانبول به نیمههای قرن نوزدهم برمیگردد، به همین دلیل قدمت زیادی دارد. تراموای استانبول کار خود را در سال ۱۸۶۹ میلادی آغاز کرد و در سال ۱۹۱۲ کنار گذاشته شد. با توجه به قدیمی بودن تراموای این شهر، حرکت آن با استفاده از نیروی محرکه الکتریکی یا حتی دیزلی نبود و به وسیله اسب حرکت میکرد! با گذشت چندین دهه، در نهایت در سال ۱۹۶۶ میلادی قطار برقی به سیستم حمل و نقل عمومی در استانبول اضافه شد. البته شهرداری در سال ۱۹۹۰ میلادی تصمیم گرفت در نیمه اروپایی شهر تراموای سنتی را مرتبهای دیگر راهاندازی کند، اما از آن استقبال نشد. تراموای مدرن استانبول از دو خط تشکیل میشود که به ترتیب ۳۱ ایستگاه و ۲۲ ایستگاه دارند.