میدان جمهوری ایروان ارمنستان

معرفی میدان جمهوری ایروان

میدان جمهوری ایروان (Yerevan Republic Square) مرکز شهر بوده و قلب پایتخت ارمنستان به شمار می‌رود. مردم صبح‌ها برای کار و شب‌ها برای تفریح به میدان جمهوری ایروان می‌روند.

میدان جمهوری ایروان را می‌توان به دو بخش اصلی تقسیم کرد؛ اولین بخش یک چهارراه فلکه‌ای بیضوی است. دومین قسمت میدان را باید حوضچه ذوزنقه‌ای شکل آن دانست که به فواره‌های موزیکال مجهز است. این فواره‌ها فوق‌العاده زیبا بوده و در زمان برگزاری برنامه‌های مختلف در میدان جمهوری، به وسیله نورپردازی، جذابیت‌شان دو چندان می‌شود. میدان به وسیله پنج ساختمان اصلی احاطه شده است. آن‌ها از سنگ توف زرد و صورتی ساخته شده و دارای معماری نئوکلاسیک هستند. این مجموعه شامل خانه دولت، موزه تاریخ و گالری ملی، هتل ماریوت ارمنستان، وزارت امور خارجه و وزارت حمل و نقل و ارتباطات است. قرارگیری این ساختمان‌های بسیار مهم در اطراف میدان جمهوری ایروان از جمله دلایل اهمیت بسیار زیاد این بخش از شهر محسوب می‌شوند. اگر در طول تور ارمنستان خود به صورت تصادفی از این میدان عبور نکرده و در آن چند دقیقه‌ای توقف نکردید، بهتر است حتما برای سر زدن به آن برنامه‌ریزی کنید. توصیه می‌شود یک مرتبه در طول روز و مرتبه دیگر حین تاریکی هوا به میدان جمهوری شهر ایروان بروید. اگر خوش شانس باشید، حین رفتن به این قسمت از شهر طی شب، شاهد نمایشی بسیار زیبا خواهید بود!

تاریخچه‌ای از میدان جمهوری ایروان ارمنستان

میدان برای نخستین مرتبه در سال 1924 میلادی به دست الکساندر تامانیان، معماری ارمنی معروف، طراحی شد. ساخت بیشتر ساختمان‌های اطراف میدان جمهوری تا انتهای دهه 1950 میلادی به پایان رسیده بود. آخرین ساختمان یعنی گالری ملی در سال 1977 تکمیل شد. در دوران حکومت شوروی، میدان جمهوری ایروان با نام میدان لنین شناخته می‌شد. در این زمان مجسمه‌ای از ولادیمیر لنین در میدان وجود داشت و هر سال، دو الی سه مرتبه رژه‌های نظامی در اطراف آن برگزار می‌شد. بعد از استقلال کشور ارمنستان، مجسمه لنین حذف و نام میدان تغییر پیدا کرد.

میدان جمهوری را به عنوان معماری برجسته ایروان یاد می‌کنند. برخی نویسندگانی که در طول عمر خود به پایتخت ارمنستان سفر کرده‌اند، در خاطران خود میدان جمهوری را یکی از بهترین میدان‌های مرکزی که در یک شهر ایجاد شده است عنوان کردند. در زمان افزایش دامنه اعتراضات مردم نسبت به عملکرد دولت ارمنستان، میدان جمهوری محل اصلی گرد هم آمدن معترضان بود. در شهر ایروان، همه چیز اول و آخر به میدان جمهوری ختم می‌شود!‌ در کمتر شهری یک منطقه مشخص تا این اندازه دارای اهمیت است. در ادامه قصد داریم به بررسی ساختمان‌های اطراف این میدان بپردازیم.

خانه دولت یک

این ساختمان خانه دولت ارمنستان (شورای وزیران دولت) تلقی می‌شود. قبل از آن، ساختمان متعلق به دولت کاربردهای دیگری نیز داشت. طراحی قسمت شمال غربی، که بین سال‌های 1926 الی 1929 میلادی ساخته شد، به دست الکساندر تامانیان صورت گرفت. ساخت بقیه قسمت‌های این ساختمان در سال 1938 بر دوش پسر این معمار قرار گرفت و وی پروژه را سه سال بعد به پایان رساند.

موزه تاریخ و گالری ملی

در دهه 1950 ساخت گالری ملی آغاز شد و در سال 1977 به پایان رسید. مارک گریگوریان و ادوارد ساراپیان ساخت این ساختمان را بر عهده داشتند. البته ساخت بخش‌هایی از سازه‌های مربوط به موزه تاریخ و گالری ملی واقع در میدان جمهوری ایروان به سال 1916 میلادی برمی‌گردد.

هتل ماریوت ارمنستان

با معماری مارک گریگوریان و ادوارد ساراپیان، ساخت هتل ماریوت ارمنستان در سال 1958 میلادی به پایان رسید. در زمان حکومت شوروی این هتل با نام ارمنستان شناخته می‌شد. هتل ماریوت ایروان یک هتل لوکس بوده و جزو بهترین‌هایی است که در سرتاسر کشور ارمنستان پیدا خواهید کرد. هتل نام برده از 380 اتاق تشکیل می‌شود.

خانه دولت دو

سه معمار متفاوت دومین خانه دولت واقع در میدان جمهوری ایروان را طراحی کردند. ساخت آن در سال 1955 میلادی به پایان رسید. البته بخشی از سازه همچون حاشیه‌های بالای پنجره‌های طبقه اول هنوز ناتمام باقی مانده است. این ساختمان بین سال‌های 1996 الی 2016 محل استقرار وزارت امور خارجه بود.

وزارت حمل و نقل و ارتباطات

در مقایسه با دیگر ساختمان‌های میدان جمهوری ایروان این مورد دارای قدمت بیشتری است (آغاز ساخت در سال 1933)، هر چند پروژه در نهایت تقریبا همزمان با دیگر ساختمان‌ها (در سال 1956) تکمیل شد. این ساختمان تا سال 2016 در اختیار وزارت حمل و نقل و ارتباطات قرار داشت.

از میدان جمهوری ایروان ارمنستان بیشتر بدانید

در سال 1991 و پیش از اعلام رسمی فروپاشی شوروی، مجسمه لنین از میدان جمهوری برداشته و روی یک کامیون قرار داده شد. این مجسمه همچون جسد یک فرد مرده داخل تابوت قرار گرفت. همزمان با عبور آن از سطح شهر مردم به شادی و هلهله پرداختند. تا سال 1996 پایه این مجسمه همچنان پابرجا مانده بود، تا این که سرانجام از بین رفت. بعد از برداشته شدن مجسمه لنین، تعادلی که در طراحی میدان جمهوری ایروان در ابتدا در نظر گرفته شده بود از بین رفت. در ادامه پیشنهاد و پروپوزال‌های زیادی به دولت برای ساخت طرحی جدید در مکان قرارگیری پیشین مجسمه ارائه شد، اما هیچ کدام مورد قبول قرار نگرفت. در آخرین روز سال 2000، یک سازه 24 متری متشکل از لامپ‌های مختلف در محل قرارگیری پیشین پایه مجسمه لنین ساخته شد. ساخت آن در سال 2001 به پایان رسید. این اتفاق با جشن بزرگی همراه شده بود، چرا که دولت ارمنستان 1700امین سال مسیحی شدن ارمنی‌ها را جشن گرفت. بد نیست بدانید ارمنستان اولین کشوری محسوب می‌شود که مسیحیت را به عنوان دین رسمی خود برگزیده است.

طی یک سال برگزاری این جشن، ستون 24 متری با 1700 چراغ سمبلیک تزیین شده بود و همواره قلب جشن‌های برگزار شده پیرامون رویداد یاد شده محسوب می‌شد. بعد از پایان جشن، این ستون دیگر بدون استفاده باقی ماند. از آنجایی که این یک سازه موقتی بود، رفته رفته بحث‌هایی درباره بیهوده بودن ساختش شکل گرفت. این بحث‌ها بعد از بدون استفاده باقی ماندن ستون بیشتر شد. در سال 2004، یک تلویزیون در ابعاد بیلبوردهای تبلیغاتی به منظور نمایش تبلیغات سازمان‌ها و محصولات مختلف در جای خالی مجسمه لنین قرار گرفت. این تلویزیون نیز دو سال بعد برداشته شد.

مجددا ایده‌هایی درباره چگونگی پر کردن جای خالی نام برده در میدان جمهوری ایروان مطرح شد. یکی از بهترین ایده‌ها، منتقل کردن مجسمه دیوید ساسون، قهرمان معاصر ارمنستان، به میدان جمهوری بود. در نهایت به خاطر دشوار بودن این جابه‌جایی، مجسمه در سر جایش ماند. با گذر زمان ایده ایجاد یک سری فواره جدید در میدان جمهوری پایتخت ارمنستان مطرح شد. فواره‌های موزیکال این میدان به دست شرکت Aquatique Show International بازسازی شدند. مبلغ این پروژه حدود 1.4 میلیون یورو بود! این هزینه زیاد سبب شد فواره‌های موزیکال واقع در دل میدان جمهوری ایروان جزو زیباترین نمونه‌هایی باشند که در سرتاسر دنیا در دل یک شهر پیدا می‌کنید. پروژه در سال 2007 به پایان رسید. از آن پس، این فواره‌های نورانی همواره یکی از اصلی‌ترین دلایل جذب شدن مردم به سمت میدان بعد از تاریکی هوا بوده‌اند.