آن چیزی که گردشگری در ایران را تهدید میکند «سیل» نیست!
گردشگری در ایران به وسیله وقوع سیل و دیگر اتفاقات این چنینی و حتی به وسیله شایعهپراکنی درباره ایران در مجامع بین المللی تهدید نمیشود، بلکه خطی بزرگتری وجود دارد. این نظر عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری است.
به عقیده غلام حیدر ابراهیم بای سلامی عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری، عدم وجود استراتژی و نبود هر گونه برنامه راهبردی، اصلیترین چیزی است که گردشگری در ایران را تهدید میکند. وی به عنوان نمونهای از امواج منفی که به سوی ایران سرازیر شده تا از ورود مسافران به کشور ما جلوگیری کند، به صحبتهای اخیر وزارت خارجه بریتانیا اشاره کرد. وزارت خارجه انگستان پیشتر نیز به افراد دوتابعیتی تاکید فراوان کرده بود تا از ورود به ایران خودداری کنند. اکنون آنها، وقوع سیل در بخشهایی از ایران را بهانهای دیگر به منظور تاکید برای عدم سفر به ایران قرار دادهاند.
فهرست مطالب
وضعیت بحرانی گردشگری در ایران
به عقیده این عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری، بحرانهای طبیعی و امنیتی همواره نه تنها روی گردشگری در ایران بلکه در صنعت توریسم سرتاسر جهان تاثیر منفی داشتهاند و این موضوع تعجبی نیست. هر چه امنیت و رفاه در یک کشور بیشتر باشد، توریست بهانه بهتری به منظور سفر کردن به آنجا خواهد داشت. به همین دلیل نمیتوان به دیگر کشورها و وزارتهای خارجه آنها خردهای گرفت و از آنها به خاطر هشدار به منظور عدم سفر به ایران به شهروندان خود، انتقاد کرد. این انتقاد باید به خود ما وارد شود، چرا که به خاطر نداشتن برنامه، صنعت گردشگری در ایران را به وضعیت نابسامانی درآوردهایم.
جالب است در برنامه ششم توسعه روی تهیه و ارائه برنامهای راهبردی برای صنعت گردشگری در ایران، تاکید فراوانی شده است، اما در اولین سال این برنامه، هیچ اتفاق خاصی رخ نداد. در نتیجه اکنون، برنامهای منسجم درباره صنعت توریسم در ایران وجود ندارد و فقط با یک سری برنامهریزی پراکنده و غیر متمرکز رو به رو هستیم. در نتیجه، بسیاری از کشورهای دنیا از برنامه گردشگری در ایران اطلاعی ندارند، به همین دلیل سفر به ایران را به ایران را به شهروندان خود پیشنهاد نکرده و حتی در برخی مواقع، آنها را به عدم انجام این کار ترغیب میکنند.
وقوع بحرانهای طبیعی همچون سیل، تحریمها، مشکل در زیرساختها و بحرانهای بینالمللی، مشکل صنعت گردشگری در ایران را وخیمتر میکنند، اما ریشه مشکل، از نبود برنامه است. به عبارتی عدم وجود برنامهای متمرکز سبب افروخته شده این آتش شده است و دیگر عوامل همچون سیل، فقط سبب شعلهورتر شدن آتش میشوند. متاسفانه بعد از وقوع سیل در قسمتهایی از کشورمان، هیچ اقدامی به منظور جلوگیری از کاهش ورود گردشگران به ایران صورت نگرفت. دولت و بخش خصوصی میبایست به وسیله قرار دادن اطلاعات دقیق در اختیار آژانسهای گردشگری خارجی و همچنین خبرسازی گسترده در مجامع گردشگری، آنها را از ایمن بودن بخش عظیمی از ایران به منظور سفر حین وقوع سیل در نواحی دیگر، مطلع میکردند، اما این اتفاق رخ نداد. عدم انجام این کارها سبب شد اکنون، گردشگران با شنیدن اخبار وقوع سیل در «ایران»، به طور کامل قید سفر به این کشور را بزنند.
به جز بخشهایی از جنوب کشور که متاسفانه همچنان درگیر سیل است، گردشگری در ایران هنوز میتواند به صورت عادی در پیش گرفته شود، اما متاسفانه مکانهای مصون از سیل هنوز ساماندهی نشدهاند، چنان که پیش از وقوع سیل در جنوب کشور نیز آمادگی صحیحی برای پذیرایی از مسافران خارجی نداشتند. بازاریابی بین المللی، حلقه مفقوده صنعت توریسم کشورمان به شمار میرود و متاسفانه هرگز به صورت تخصصی و کارشناسی شده، به آن پرداخته نشده است. وقتی در شرایط عادی، برنامهای برای پذیرایی از مهمانان خارجی وجود ندارد، در زمان بروز بحران، باید به طور کامل قید آنها را بزنیم.
*وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید