عجایب هفتگانه طبیعی دنیا را شناخته و برای سفر به آن‌ها برنامه‌ریزی کنید!

عجایب هفتگانه طبیعی دنیا بیش از هر نقطه‌ای دیگر در کره خاکی ارزش دیدن دارند. عجایب 7 گانه جهان را شناخته و برای رفتن به آن‌ها برنامه‌ریزی کنید.

با سفر می‌توانید به معجزه آفریدگار این سیاره خاکی پی ببرید، چرا که در هر گوشه‌ای از زمین، بخشی زیبا از جهان طبیعت را مشاهده خواهید کرد. برخی از آن‌ها بسیار خاص بوده و هر بیننده‌ای را مات و مبهوت نگه می‌دارند. 7 مورد از آن‌ها با عنوان عجایب هفتگانه طبیعی دنیا شناخته شده و تماشایشان از نزدیک به هر انسانی واجب است!

تور استانبول

اختلاف بر سر عجایب هفتگانه طبیعی دنیا

نکته مهم اینجاست که هر مرجعی، یک لیست متفاوت ارائه کرده و هفت نقطه مختلف را به عنوان عجایب معرفی می‌کند. با این حال، با در نظر گرفتن اشتراک‌های این فهرست‌ها و تاکید روی منابع معتبرتر و مشهورتر، می‌توان با قطعیت لیست زیر را ایجاد کرد.

در مقابل هر مورد نام انگلیسی آن نیز آورده شده است. به وسیله جستجوی آن در گوگل می‌توانید به تصاویر بیشتری دست پیدا کرده و با مشاهده، بیشتر به تماشای عجایب طبیعی هفتگانه دنیا تشنه شوید!

دره گرند کانیون - The Grand Canyon

در یکی از مطالب قبلی بیشتر درباره گرند کانونی صحبت کردیم. تقریبا در همه فهرست‌هایی که برای معرفی عجایب هفتگانه دنیا توسط وب سایت‌ها و مراجع مختلف ایجاد شده است، نام این دره واقع در آریزونای آمریکا دیده می‌شود. طول دره 446 کیلومتر بوده و عمق آن 1600 متر است. دره عرض ثابتی نداشته و در طول مسیر متغیر است، اما عریض‌ترین قسمت آن 29 کیلومتر پهنا دارد.

بد نیست بدانید چنین منطقه زیبایی، در طول میلیون‌ها سال و به خاطر خروش رودخانه کلرادو از دل آن شکل گرفته است. بررسی‌های تاریخ شناسان نشان داد رودخانه کلرادو برای ایجاد مسیر عبور خود، حدود 17 میلیون سال پیش دره گرند کانیون را رفته رفته ایجاد کرد.

کمتر فردی در صورت مسافرت به آمریکا، فرصت رفتن به این دره شگفت‌انگیز را از دست خواهد داد. تورهای حرفه‌ای، شما را به دل اعماق آن برده و سفری ماجراجویانه برایتان رقم خواهند زد. البته امکان پا گذاشتن در همه بخش‌های دره وجود ندارد.

پاریکوتین - Parícutin

یکی دیگر از مکان‌هایی که نام آن در بیشتر فهرست‌های عجایب هفتگانه طبیعی دنیا دیده می‌شود، پاریکوتین است. پاریکوتین را باید یک کوه آتشفشانی نوظهور دانست که بشر موفق شده از ابتدای شکل‌گیری تا مرگ آن را نظاره‌گر باشد.

این آتشفشان مرده شکلی مخروطی داشته و در ایالت میچواکان مکزیک واقع شده است. طی یک دوره 9 ساله، فعالیت‌های آتشفشانی در این منطقه افزایش پیدا کرد. نتیجه، ظاهر شدن پاریکوتین بین سال‌های 1943 الی 1952 بود. در طول این دوره دانشمندان موفق شدند برای اولیه مرتبه چرخه‌ زندگی یک آتشفشان را از تولد تا مرگ آن به طور کامل بررسی کنند.

فوران‌های پاریکوتین حدود 9 سال زمان برد. طی این بازه زمانی جریان‌های گدازه با حجم 1.4 کیلومتر مکعب، منطقه‌ای بزرگ با اندازه 16 کیلومتر مربع را پوشاند. حدودا شش ماه بعد از شکل‌گیری، از فعالیت‌های آتشفشانی پاریکوتین به شکل چشم‌گیری کاسته شد. در عوض یک سری انفجارهای شدید بروز کرد. آخرین فوران پاریکوتین به سال 1952 میلادی برمی‌گردد. در ادامه اینجا تبدیل به یک آتشفشان مرده شد. زمین شناسان عقیده دارند در اینجا هرگز مجددا فعالیت‌های آتشفشانی رخ نداده و پاریکوتین هرگز دوباره فعال نخواهد شد.

شفق قطبی - Aurora

در یکی از مطالب قبلی به طور مفصل درباره این پدیده طبیعی بسیار زیبا و نحوه ایجاد آن صحبت کردیم. برخلاف سایر عجایب هفتگانه طبیعی دنیا شفق قطبی یک مکان خاص روی کره زمین نیست، بلکه باید از آن به عنوان یک رویداد طبیعی تماشایی نام برد که در نزدیکی قطب شمال و جنوب قابل مشاهده است. این پدیده زیبا را با نام‌های «پرتو شمالی» یا «پرتو جنوبی» نیز می‌شناسند.

با افزایش عرض جغرافیایی در نزدیکی قطب جنوب، احتمال دیدن شفق قطبی، با کیفیت بیشتر، افزایش پیدا می‌کند. یکی دیگر از تفاوت‌های آن با سایر عجایب طبیعی، نیاز به خیره شدن به آسمان برای تمشا است، به جای این که روی سطح سیاره به دنبال آن باشید!

در طول روشنایی روز نمی‌توان این پدید را به درستی تماشا کرد. همچنین در شهرها، به خاطر آلودگی نوری، دیدن شفق قطبی امکان‌پذیر نیست. به همین دلیل دوست‌داران تماشای آن باید دل به دریا زده و از شهر خارج شوند. محل ایجاد آن یونوسفر است.

در مطلبی جداگانه به طور مفصل درباره چگونگی پیدایش این رویداد صحبت کردیم، اما به طور خلاصه بد نیست بدانید دلیل ظهور شفق قطبی، برخورد ذرات باردارِ تابیده از خورشید و یونیزه شدن مولکول‌های موجود در یونوسفر محسوب می‌شود. آن‌ها پس از برخورد با جو زمین، یک سری نورهای رنگارنگ را شکل می‌دهند.

گفتنی است یونیسفر در بالاترین لایه‌ جو واقع شده است. این لایه اشعه خطرناک فرابنفش و پرتو ایکس متصاعد شده از ستاره منظومه شمسی را به خود جذب کرده و شبیه به یک سقف از رسیدنشان به زمین و تابیده شدن به انسان‌ها جلوگیری می‌کند.

آبشار ویکتوریا - Victoria Falls

آبشار ویکتوریا با اندازه 108 متر توسط رودخانه زامبزی، واقع در در مرزهای زامبیا و زیمباوه، ایجاد شده است. دیوید لیوینگستن به عنوان یک پزشک اسکاتلندی عاشق سفر، در سال 1855 میلادی این آبشار را کشف کرد. در ادامه به افتخار ملکه ویکتوریا، وی این نام را برای آبشار برگزید.

البته مردم محلی آبشار یاد شد را با نام موسی اوآ تونیا می‌شناسند که به زبان محلی آن‌ها به معنی مه خروشان است. مردم محلی هنوز برای اشاره به آبشار از این اسم استفاده می‌کنند. دولت زیمباوه شش سال پیش اعلام کرد در پی تغییر رسمی نام این مکان طبیعی بسیار دیدنی است. نام آن هر چه که باشد، یکی از عجایب هفتگانه طبیعی دنیا محسوب می‌شود.

اینجا بزرگترین آبشار دنیا نیست، اما در صورتی که دو فاکتور ارتفاع و پهنا را لحاظ کنیم، این لقب را به خود اختصاص خواهد داد. بهترین زمان برای دیدن آن، بین ماه‌های سپتامبر (نیمه شهریور) تا دسامبر (نیمه دی) است. در طول این بازه زمانی سطح آب رودخانه پایین آبشار ویکتوریا پایین آمده و امکان شنا کردن فراهم می‌شود. البته حتی در این شرایط نیز اکیدا توصیه می‌کنیم از شنا کردن در این منطقه خودداری کنید. طی چند سال اخیر افرادی حین شنا کردن در پایین آبشار جانشان را از دست داده‌اند.

بندر ریو دو ژانیرو - Harbor of Rio de Janeiro

گوانابارا نام خلیجی به طول 31 کیلومتر است. این خلیج در شرق شهر ریو دو ژانیرو قرار گرفته و نزدیک به یکصد جزیره حوالی آن وجود دارد. به عنوان شناخته شده‌ترین آن‌ها باید به پاکوتا و ویلگانون اشاره کنیم. در دل این جزایر، با هدف تمیز نگه داشتن هوا، اغلب حمل و نقل با استفاده از وسایلی همچون دوچرخه صورت می‌گیرد.

پیش از این، خلیج گوانابارا از نظر زیست بوم بسیار غنی بود، اما شتاب گرفتن شهرنشینی به فرآیند تخریب آن دامن زده است. با این حال، بندر ریو دو ژانیرو هنوز به اندازه‌ای زیبا است که آن را به عنوان یکی از عجایب هفتگانه طبیعی دنیا می‌شناسند. دولت برزیل به خاطر برگزاری مسابقات المپیک در این کشور در سال 2016 دستی به سر و روی ناحیه اطراف خلیج گوانابارا کشید، به همین دلیل در مقایسه با پنج سال قبل، وضعیت بهتری پیدا کرده است.

دیواره بزرگ مرجانی - Great Barrier Reef

نواری در دریای کورال شرق ایالت کوئینزلند، متشکل از سه هزار صخره و نهصد جزیره، مجموعه‌ای بسیار زیبا و بزرگ را تشکیل داده است، به طوری که تعداد زیادی از مراجع آن را به عنوان یکی دیگر از عجایب دنیای طبیعت می‌شناسند. طول این مجموعه به طور کلی بیش از 2500 کیلومتر است!

عقیده به امکان مشاهده کردن دیوار چین از ایستگاه فضایی بین‌المللی اشتباه است، اما تعداد زیادی از فضانوردان ساکن این ایستگاه در خاطرات خود یا تصاویر گرفته شده با دوربین‌های عادی و حرفه‌ای، به دیواره بزرگ مرجانی شرق ایالت کوئینزلند اشاره می‌کنند! با وجود گستردگی کشور استرالیا، اینجا یکی از مهمترین مکان‌های دیدنی آن محسوب شده و نماد کوئینزلند است.

برای تماشای این دیواره بزرگ، توریست‌ها اغلب به شهرهای تانزویل، کَنز و مِکای سفر می‌کنند. بد نیست بدانید عظمت آن به حدی است که علاوه بر شناخته شدن به عنوان یکی از عجایب هفتگانه طبیعی دنیا در سال 1981 میلادی در میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسید.

دولت استرالیا تلاش زیادی برای حفظ زیست بوم منطقه کرده که از جمله آن‌ها تاسیس پارک دریایی دیواره بزرگ مرجانی در سال 1975 است. در سال 2012 مشخص شد طی سی سال گذشته، تعداد مرجان‌های دیواره بزرگ 50 درصد کاهش پیدا کرده که اصلا خبر خوبی نیست. با وجود تاثیرات منفی انسان در تخریب این دیوار بزرگ، به گفته دانشمندان اصلی‌ترین دلایل از بین رفتن این منطقه طوفان‌های شدید و از طرفی ازدیاد ستاره‌های دریایی به شمار می‌روند. البته اگر بتوان جمعیت ستاره‌های دریایی را در منطقه کنترل کرد، دیوار مرمت خواهد شد.

قله اورست - Mount Everest

در نهایت به قله اورست می‌رسیم که باید از آن به عنوان بلندترین نقطه روی سطح زمین نام برد. این قله جزو عجایب هفتگانه طبیعی دنیا بوده و ارتفاع آن 8848 متر از سطح دریا است. برای اولین مرتبه، یک تیم کوهنوردی حرفه‌ای اهل انگلستان در دهه 1920 تلاش کرد بلندترین کوه دنیا را فتح کند، اما موفق نشد. در سال 1953 ادموند هیلاری اهل نیوزلند و تنزینگ نورگای اهل شرپا با موفقیت به نوک قله رسیدند.

تا امروز تیم‌های مختلفی از سراسر دنیا موفق به رفتن به بام دنیا شده‌اند، اما این کار نیازمند قدرت جسمانی بالایی است. از طرفی حتی برخی از حرفه‌ای‌ترین کوهنوردان نیز جان خود را در این مسیر از دست داده‌اند. به همین دلیل باید ریسک این ماجراجویی بزرگ را به جان خرید.

منبع: nationalgeographic