شهر زیرزمینی کایماکلی

در منطقه کاپادوکیا 36 شهر زیرزمینی وجود دارد که یکی از مشهورترین و مهمترین  آنها شهر زیرزمینی کایماکلی میباشد. شهر زیرزمینی کایماکلی در 19 کیلومتری استان نوشهیر و در بین تپه ارگ کایماکلی در منطقه آناتولی کشور ترکیه واقع شده است. در سفر به کاپادوکیا ترکیه حتما از کایمیکلی بازدید نمایید.

در کاپادوکیا وسیعترین شهر زیرزمینی کایماکلی و عمیق ترین شهر زیرزمینی نیز درینکویو با  80 متر عمق می باشد.

اهمیت آن به علت قدمت این شهر بوده که به عهد بیزانس بازمیگردد. دلیل پیدایش این شهر زیرزمینی این بود که منطقه کاپادوکیا در نقطه مرز بین ایرانیان و اعراب و بونانی ها قرار داشت و مردم محلی و مسیحیان برای حفظ گزند از جنگ ها به حفاری زمین و درست کردن شهر زیر زمینی 8 طبقه پرداختند. از قرن هفتم تا نهم مسیحیان در این شهر زیرزمینی زندگی میکردند و به آن Enegup میگفتند. از این هشت طبقه تنها 4 طبقه آن از سال 1964 به بعد قابل بازدید گردشگران است. بخش ها و طبقاط دیگر همچنان محافظت می شود و قابلیت گردشگری ندارد.

همیشه شهرهای زیر زمینی جزء مورد توجه ترین و جالب ترین آثار فرهنگی بوده که گردشگران را به این فکر فرو میبرد که چگونه هزاران سال پیش با امکانات محدود معماران توانسته اند چنین شهر بزرگی را حفاری کنند. سوالاتی همچون چگونه غذاهایشان را در زیر زمین تهیه میکردند. حتی دامهایشان را زیر زمین میبردند. تمدنی که تمام نیاز هایشان را در زیر زمین برطرف میکردند. تونل و دالان هایی که اتاق های بزرگ را به یکدیگر مرتبط میکرده  به گونه ای مرتب و تمیز حفاری شده که طی این چندین هزار سال سالم مانده اند.

مساحت شهر زیرزمینی کایماکلی به حدود 250 هکتار میرسد. که در حدود 3500 نفر در این شهر زندگی می کردند.

در طبقه اول شهر زیرزمینی کایماکلی چندین اتاق بزرگ به عنوان اصطبل جهت نگه داری دام و هچنین کلیسایی در این طبقه وجود دارد. این کلیسا دو طبقه است یعنی قسمتی از آن در طبقه اول و قسمت دیگر آن در طبقه دوم ساخته شده است.

مهمترین قسمت این شهر زیرزمینی آشپزخانه آن است که در طبقه سوم واقع شده است.

طبقه چهارم محل نگهداری و ذخیره مواد غذایی و نوشیدنی ها، انبارهای شراب، مخازن آب وانبارهای ارزاق بوده است.

جهت تهویه هوای شهر زیرزمینی معماران چاه هایی عمیق را برای تعداد طبقات از سطح زمین حفر می کردند. چاه هایی که مسیر یکسره داشته است. پس هر اتاق یک چاه یا به نحوی دودکش یا هواکش! که هرکدام دریچه مخصوص دارند. این دریچه ها نیز همانند درب ورودی به گونه ای بوده که در مواقع خطر میتوان آنها را بست.

بین تونل ها و طبقات  نیز با سنگ های آسیاب پوشیده شده و امنیت مکان را برای ساکنین آن زمان فراهم میکرده. در پیچو خم تونل ها و پله ها نیز ممکن است قبر های زیادی را ببینید.

نقاشی های روی دیوار ها به دوره بیزانس متعلق است اما کاملا روشن است که در هر دوره از تاریخ، تمدن های مختلفی در این شهر زیرزمینی زندگی کردند.

درب ورودی شهر زیرزمینی کایماکلی به وسیله یک سنگ دیسکی شکل پوشانده شده است. دربی که تنها از داخل قابلیت باز و بسته شدن دارد. مواقع جنگ درب به طور کامل بسته میشده و دشمنان نمیتوانستند به هیچ عنوان به داخل نفوذ کنند و کسی صدمه نمیدید. این ورودی شهر زیرزمینی، معماری فوق العاده قوی مردمان در هزاران سال پیش را با به نمایش میگذارد.